2025 թվականի աշնանը մենք Լեռնաջուր 4 անտառապատման տարածքում տնկեցինք երկու հիշատակի անտառ։ Անտառը ոչ միայն կենդանի հարգանքի տուրք է, այլև շարունակականության, աճի և հիշատակի խորհրդանիշ։ Այն իր հուշարձանային դերից բացի նպաստում է կենսաբազմազանությանը, մաքուր օդին և կայուն միջավայրին՝ ապագա սերունդների համար։
Լեյլա Շչելդերուպի հիշատակի անտառ
20,000 ծառանոց անտառը հնարավոր դարձավ Լեյլայի ընկերների, ընտանիքի և Birthright Armenia–ի (որտեղ Լեյլան մասնակցել էր կամավորական ծրագրի) ընդարձակ նվիրատվությունների շնորհիվ։ Լեյլան՝ վառ, կարեկցող աղջիկ, որը սիրահարվել էր իր նորահայտ հայրենիքին, ցավալիորեն մահացավ 2025 թվականի գարնանը՝ ԱՄՆ-ում։ Նրա հիշատակը հավերժացնելու համար նրա ընկերներն ու հարազատները որոշեցին նրա անունով անտառ տնկել։ Առցանց դրամահավաքի միջոցով հավաքվեց մոտ 16,000 ծառ, իսկ Birthright Armenia-ն լրացրեց 20,000–ի հասնելու համար։ Այս նոյեմբերին կազմակերպության 40 կամավորներ այցելեցին Լեռնաջուր՝ իրենց ընկերոջ հիշատակի անտառը տնկելու հուզիչ նախաձեռնությամբ։
Հայաստանում իր կամավորական ծառայության ընթացքում Լեյլան ծրագրեր էր կազմում այս երկիրը իր տունը դարձնելու համար։ Նա Կարուն Վարդաբեդյանի և Վանի Գևորգ Խաչատուրյանի թոռնուհին էր՝ երկուսն էլ 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանության վերապրածներ։
Եղիս Գիրոքեան հիշատակի անտառ
Եղիս Գիրոքեան հիշատակի անտառը տնկվեց այս նոյեմբերին Լեռնաջուր 4–ում՝ սիրելի ամուսին Շահեի, ընտանիքի և ընկերների նվիրատվությունների շնորհիվ։
Եղիս Գիրոքեանը My Forest Armenia–ի առաջին աջակիցներից և առաջին դեսպաններից էր։ Նա հավատում էր մեզ՝ նույնիսկ առաջին ծառի տնկումից առաջ։ Նա աջակցում էր մեր առաքելությանը և տեսնում էր դրա իրական օգուտները մարդկանց համար, որովհետև հավատում էր, որ աշխարհին պետք են ավելին անտառներ և ավելի լավ ապագա՝ սերունդների համար։
Եղիսը ծնվել էր Մեքսիկայում և 11 երեխաներից ավագն էր։ Նրա մայրը՝ Մարի Ջեբողլյանը, ծնվել էր Լիբանանում, իսկ հայրը՝ Մանուել Մեգերդիչ Սանգոչյանը, 1915 թվականին, 2 տարեկան հասակում մոր հետ փախել էր Թուրքիայի Ագին գյուղից։
Եղիսի ժառանգությունը շարունակելու է աճել՝ յուրաքանչյուր տնկված ծառի հետ։
Լեյլա Շչելդերուպի հիշատակի անտառ
20,000 ծառանոց անտառը հնարավոր դարձավ Լեյլայի ընկերների, ընտանիքի և Birthright Armenia–ի (որտեղ Լեյլան մասնակցել էր կամավորական ծրագրի) ընդարձակ նվիրատվությունների շնորհիվ։ Լեյլան՝ վառ, կարեկցող աղջիկ, որը սիրահարվել էր իր նորահայտ հայրենիքին, ցավալիորեն մահացավ 2025 թվականի գարնանը՝ ԱՄՆ-ում։ Նրա հիշատակը հավերժացնելու համար նրա ընկերներն ու հարազատները որոշեցին նրա անունով անտառ տնկել։ Առցանց դրամահավաքի միջոցով հավաքվեց մոտ 16,000 ծառ, իսկ Birthright Armenia-ն լրացրեց 20,000–ի հասնելու համար։ Այս նոյեմբերին կազմակերպության 40 կամավորներ այցելեցին Լեռնաջուր՝ իրենց ընկերոջ հիշատակի անտառը տնկելու հուզիչ նախաձեռնությամբ։
Հայաստանում իր կամավորական ծառայության ընթացքում Լեյլան ծրագրեր էր կազմում այս երկիրը իր տունը դարձնելու համար։ Նա Կարուն Վարդաբեդյանի և Վանի Գևորգ Խաչատուրյանի թոռնուհին էր՝ երկուսն էլ 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանության վերապրածներ։
Եղիս Գիրոքեան հիշատակի անտառ
Եղիս Գիրոքեան հիշատակի անտառը տնկվեց այս նոյեմբերին Լեռնաջուր 4–ում՝ սիրելի ամուսին Շահեի, ընտանիքի և ընկերների նվիրատվությունների շնորհիվ։
Եղիս Գիրոքեանը My Forest Armenia–ի առաջին աջակիցներից և առաջին դեսպաններից էր։ Նա հավատում էր մեզ՝ նույնիսկ առաջին ծառի տնկումից առաջ։ Նա աջակցում էր մեր առաքելությանը և տեսնում էր դրա իրական օգուտները մարդկանց համար, որովհետև հավատում էր, որ աշխարհին պետք են ավելին անտառներ և ավելի լավ ապագա՝ սերունդների համար։
Եղիսը ծնվել էր Մեքսիկայում և 11 երեխաներից ավագն էր։ Նրա մայրը՝ Մարի Ջեբողլյանը, ծնվել էր Լիբանանում, իսկ հայրը՝ Մանուել Մեգերդիչ Սանգոչյանը, 1915 թվականին, 2 տարեկան հասակում մոր հետ փախել էր Թուրքիայի Ագին գյուղից։
Եղիսի ժառանգությունը շարունակելու է աճել՝ յուրաքանչյուր տնկված ծառի հետ։