Անտառներ

Ծառերը շատ կարևոր են, նրանք կատարում են անհավանական գործառույթներ:

Երբ միլիոնավոր ծառեր միասին աճում են, նրանք միասին դառնում են կենդանի օրգանիզմ, որն ունի բազմապատկիչ ազդեցություն, մի համակարգ, որն էական նշանակություն ունի մեր մոլորակի վրա կյանքի պահպանման համար:

Մեր ջրային ռեսուրսների մոտ 80%-ը գալիս է անտառներից, ծառերի արմատային համակարգերն են, որոնք պահում են տեղումների ջուրը և արտանետում այն աղբյուրների և գետերի տեսքով: Անտառները պահպանում են Երկրի ցամաքային կենսաբազմազանության մեծ մասը: Այստեղ է բնակվում երկկենցաղների 80%-ը, թռչունների տեսակների 75%-ը և կաթնասունների տեսակների 68%-ը: Այն, թե ինչպես ենք մենք վերաբերվում անտառներին, էական ազդեցություն ունի ողջ այս կենդանի աշխարհի կյանքի վրա:

Անտառները դադարեցնում են հողի էրոզիան, բարձրացնում են խոնավությունը և իջեցնում ջերմաստիճանը, կանխում են անապատացումը, արտադրում են թթվածին և կլանում CO₂, անտառները սննդի և դեղամիջոցների աղբյուր են: Բայց նաև նոր անտառներ ստեղծելը նշանակում է աշխատատեղեր ստեղծել տեղի բնակչության համար և նրանց տալ ավելի լավ ապագայի հնարավորություն։

Մի խոսքով, անտառներն էական նշանակություն ունեն այս մոլորակի վրա կյանքի համար։ Դրանք պաշտպանելը կամ անտառածածկույթը վերականգնելը նշանակում է պահովել նույն կենսապայմանները, որ մենք ունենք, այն սերունդների համար, ովքեր կապրեն մեզնից հետո Երկրի վրա:

Հայաստանն ունի 30,000 կմ² մակերես: Անտառածածկույթը կազմում է 11,2%, որը շատ ցածր է տարածաշրջանի մյուս երկրների համեմատ (Վրաստան՝ 41%, Թուրքիա՝ 27%): Կլիմայի փոփոխության մեղմացման շրջանակներում երկիրը պարտավորվել է կտրուկ ավելացնել անտառածածկույթը:

Հայաստանի անտառները կենտրոնացած են երկրի հյուսիսում և հարավում՝ Լոռու, Տավուշի և Սյունիքի մարզերում։ Սրանք նաև այն շրջաններն են, որտեղ կլիման և հողը ամենահարմարն են նոր անտառներ ստեղծելու համար։

Իրականում, կլիմայի փոփոխության հետ զուգահեռ ավելի ու ավելի դժվար է դառնալու անտառվերականգնման լավ ներուժ ունեցող տարածքներ գտնելը: Այդ իսկ պատճառով շատ կարևոր է գործել հիմա և դա անել ճիշտ. տնկել ճիշտ ծառատեսակներ ճիշտ տեղում և տարվա ճիշտ ժամանակին:

Անտառապատման/անտառվերականգնման համար նոր տարածքներ ընտրելիս մենք առաջնորդվում ենք մի քանի չափանիշներով․ տեղումների տարեկան քանակությունը, ինչպես նաև դրանց բաշխումը տարվա ընթացքում, հողի որակը, ինսոլացիան, ծովի մակարդակից բարձրությունը և այլն, և իհարկե տեղական համայնքի՝ անտառ ունենալու և այն խնամելու ցանկությունը։

Երկրի 1%-ը կազմում է 300 կմ² կամ 30.000 հա: Նոր անտառներ ստեղծելու համար մասնագետները խորհուրդ են տալիս տնկել միջինում 3.300 ծառ մեկ հեկտարի վրա: «Մայ Ֆորեսթ Արմենիա»-ի նպատակը տարեկան 400.000 ծառ տնկելն է կամ մոտ 120 հեկտար նոր անտառ հիմնելը: Մենք լիահույս ենք, որ ժամանակի ընթացքում այդ թիվը կաճի: Տարեկան 120 հեկտար տնկելու դեպքում անգամ կպահանջվի 250 տարի, որպեսզի Հայաստանի անտառածածկույթն աճի… 1% -ով:

Տնկման արժեքը բաղկացած է երեք մասից:

Առաջին մասը վերաբերում է տնկարանում կամ ջերմոցում տնկիների պատրաստմանը. հավաքել կամ գնել սերմեր, դրանք մշակել, ջրել, մոլախոտերից մաքրել, խնամել և այլն։

Երկրորդ մասը վերաբերում է հենց տնկելուն: Հարմար տարածքները պետք է պատշաճ կերպով ընտրվեն, մշակվեն տնկման հատուկ ընթացակարգեր ըստ աշխարհագրական տարածքների:

Երրորդ և ամենակարևոր մասը վերաբերում է երիտասարդ բույսերը խնամելուն առնվազն առաջին երեք տարվա ընթացքում: Երիտասարդ տնկիները պետք է պաշտպանված լինեն ցանկապատով, որպեսզի նախևառաջ կենդանիները չվնասեն երիտասարդ տնկիները, նաև որպեսզի մարդածին վնասներ նույնպես չհասցվեն։ Այնուհետև, երիտասարդ տնկիները շատ զգայուն են ջրի պակասի նկատմամբ, և մենք դրանք պատում ենք մուլչով՝ ծղոտով, որն օգնում է պահպանել հողի խոնավությունը և պայքարել մոլախոտերի դեմ։ Տնկիների մի մասն այնուամենայնիվ չի դիմանում վայրի բնության մեջ առաջին տարվա փորձություններին, և մենք դրանք հաջորդ 2-3 տարիներին փոխարինում ենք նոր տնկիներով։ Խնամքի այս աշխատանքներն արժեքի հիմնական մասն են կազմում։

Բոլոր այս երեք գործողությունների ընդհանուր արժեքը (ներառյալ ադմինիստրատիվ ծախսերը) կազմում է 1000 դրամ մեկ ծառի համար: